داروهای ضد صرع

در ابتدا برای شما، لیستی از داروهای ضد صرع تهیه کردیم که در ادامه به شرح آن ها خواهیم پرداخت :

۱_کاربامازپین
۲_ بنزوباربیتال
۳_کلوبازام
۴_کلونازپام
۵_اتوسوکسیمید
۶_فلبامات
۷_فوسفنی توئین
۸_گاباپنتین
۹_لاموتریژین
۱۰_ لوتیراستام
۱۱_متیل فنوباربیتال
۱۲_اکس کاربازپین
۱۳_فنوباربیتال

۱۴_فنی توئین
۱۵_پرگابالین
۱۶_پیریمیدون
۱۷_روفینامید
۱۸_تیاگابین
۱۹_توپیرامات
۲۰_سدیم والپرات
۲۱_ویگاباترین
۲۲_زونیساماید
۲۳_پیراستام
۲۴_لاکوزامید
۲۵_فنی توئین کامپاند
۲۶_انزالوتامید

کاربامازپین (carbamazepine)

این دارو با نام تجاری تِگرِتول شناخته و فروخته می شود،که به شکل قرص های ۲۰۰ mg و ۴۰۰mg و سوسپانسیون خوراکی می باشدکه معمولا برای درمان صرع،درد های نوروپاتی و اختلال دوقطبی به کار می رود.

موارد مصرف

• درمان صرع
• تشنج های تونیک کلونیک، تشنج مختلط ،نورالژی اعصاب سه قلو و همچنین دوره های شیدایی و افسردگی از اختلال دوقطبی

موارد منع مصرف

حاملگی(D)، حساسیت مفرط به کاربامازپین، بلوک قلبی AV

عوارض جانبی

تهوع، استفراغ، تب، درد شکمی، افزایش آنزیم های کبدی، بیقراری، خواب آلودگی، گیجی، افکار خودکشی، وخیم تر شدن تشنج، اختلالات بینایی مخصوصا دوبینی و عارضه بسیار مهم آن اختلال پوستی (سندروم استیونس جانسون۱۲) است اگر در حین مصرف دچار خارش پوست،راش پوستی و کهیر شدید
سریعا مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک خود مراجعه کنید.

تداخلات دارویی

پیک غلظت کاربامازپین در مصرف توام با آب گریپ فرود دیده می شود.
توجه “لازم به ذکر است که به منظور کاهش علائم گوارشی دارو با غذا یا شیر میل شود.
احتمال تعییر رنگ ادرار به صورتی تا قهوه ای وجود دارد.

آموزش به بیمار

بعد از مصرف طولانی مدت ،دارو به صورت ناگهانی قطع نشود.
علائمی نظیر راش ،لرز،مدفوع رنگ روشن،ادرار تیره، زرد شدن پوست و چشم ها،درد شکمی، درد گلو، زخم های دهانی، خون مردگی، تاری دید و گیجی گزارش داده شود.
در طول سه روز اول درمان از رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری و آگاهی دارند اجتناب شود.

کلوبازام (clobazam)

کلوبازام به صورت قرص ۱۰mg می باشد و برای درمان اضطراب، ضد تشنج، آرام بخش ،خواب آور، بی قراری و درد های بعد از قطع عضو استفاده می شود و درمان کمکی در افراد مبتلا به صرع می باشد.

موارد منع مصرف

حساسیت مفرط نسبت به بنزودیازپین ها،گلوکوم حادزاویه باریک،دوران حاملگی و دوران شیردهی
و مصرف این دارو در افراد مسن و ناتوان،کودکان،اختلال عملکرد کلیه و کبد،و اختلالات تنفسی احتیاط شود.

عوارض جانبی دارو

افسردگی،خواب آلودگی، لتارژی، سرگیجه، سنکوپ، کابوس، اشکال در صحبت کردن،کرامپ های عضلانی پارستزی، کاهش فشار خون، دوبینی، خشکی دهان و طعم فلز در دهان می باشد.

تداخلات

۱) مصرف همزمان داروی سایمتیدین باعث کاهش متابولیسم دارو و تشدید ضعف سیستم اعصاب مرکزی می گردد

۲) این دارو اثرات درمانی لوودپا را کاهش می دهد.

توجهات بالینی

حداکثر تاثیر درمان یک الی دو هفته بعد از شروع مصرف آن رخ می دهد،
میزان جذب و دفع مایعات بدن بیمار کنترل شود همچنین عوارض جانبی در افراد مسن و ناتوان شدید تر است.

توپیرامات (Topiramate)

یکی از داروهای پرمصرف از گروه داروهای ضد صرع می باشد.که به تنهایی و یا همراه با داروهای دیگر در کنترل حملات تشنجی صرع در کودکان و بزرگسالان استفاده می شود.
اشکال دارویی به صورت قرص با دوز های ۲۵-۵۰-۱۰۰-۲۰۰ می باشد.

موارد مصرف

به صورت درمان کمکی در بالغین و کودکان بالای دوسال در درمان تشنج های پارشیل با یا بدون ژنرالیزاسیون ثانویه، به کار می رود.

موارد منع مصرف

حساسیت مفرط نسبت به دارو و ترکیبات آن و مصرف آن در افرادی که اختلال در عملکرد کبد و کلیه دارند احتیاط شود.

عوارض جانبی

اختلال تعادل، اختلال در تمرکز و حافظه، افسردگی،تشنج تونیککلونیک ژنرالیزه،توهم،اختلالات خلق، خواب آلودگی، اختلالات گفتاری،تمایلات به خودکشی، درد قفسه سینه، تپش قلب، تعریق، خارش، بثورات جلدی، اختلال دید، خشکی دهان، درد شکم، نامنظم شدن قاعدگی، افزایش و یا کاهش وزن،درد پشت و پا، مشکلات شنوایی و تعادل،گر گرفتگی، یبوست ،بی اختیاری ادرار، سنگ کلیه، سوزش ادرار ادامه و تب می باشد.

تداخلات دارویی

۱) مصرف همزمان این دارو با فنی توئین و کاربامازپین باعث کاهش سطح سرمی توپیرامات می شود

۲) مصرف همزمان این دارو با داروهای تضعیف کننده دستگاه اعصاب مرکزی باعث تشدید اثرات این دارو می گردد.

۳) توپیرامات تاثیر داروهای ضدبارداری خوراکی را کاهش می دهد.

توجهات بالینی

به دلیل طعم تلخ دارو از شکستن و یا خرد کردن دارو خودداری کنید در خلال درمان با توپیرامات آزمایشCBCبیمار کنترل شود.

آموزش به بیمار

• تا مشخص نشدن اثرات دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هوشیاری پرهیز نمیایید.
• این دارو را می توان قبل و یا بعد از غذا میل کرد.
• به منظور پیشگیری از بروز سنگ های مجاری ادراری در خلال درمان با این داروره مقدار کافی از آب و مایعات استفاده نمایید .

اتوسوکسیمید (Ethosuximide)

این دارو ضد تشنج است و می تواند به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای درمان برخی حملات صرع در کودکان و افراد بالغ مورد استفاده قرار گیرد . این دارو به صورت قرص ، کپسول  و شربت موجود می باشد و مقدار مصرف این دارو برحسب سن بیمار تعیین می گردد.

شربت به صورت :۲۵۰  میلی گرم در ۵ لیتر                     

Mg 250  قرص و کپسول 

موارد مصرف

صرع ابسنس، و ضد تشنج

موارد منع مصرف

حساسیت مفرط به این دارو، و در افرادی که بیماری کبدی و کلیوی  دارند با احتیاط مصرف شود.

تداخلات دارویی

 مصرف همزمان فنی توئین باعث افزایش متابولیسم آن وکاهش اثرات درمانی دارو می گردد.

 آنتی سایکوتیک ها و ضد افسردگی ها بر خلاف اثرات اتوسوکسیمید آستانه تشنج را کاهش خواهند داد.

ایزونیازید مسمومیت با اتوسوکسیمید را افزایش میدهد.

عوارض جانبی

 خواب الودگی ، سردرد، سرگیجه ،سکسکه ، سرخوشی،لتارژی،رفتار های سایکوتیک، کهیر ،خارش، سندروم استیون جانسون،سندروم شبیه لوپوس،تهوع، استفراغ، کاهش وزن ، تورم زبان، درد شکم،آنمی آپلاستیک ،پان سیتوپنی

توجه: در صورت ایجاد واکنش افزایش حساسیت،راش،ضایعات غیر معمول روی پوست و یا ایجاد درد مفاصل ،تب،زخم های دهانی و خونریزی غیر طبیعی مصرف دارو باید قطع گردد.

توجهات بالینی

اگر دیسترس گوارشی بروز کند، دارو را با غذا میل کنید

در صورت بروز عوارض جانبی شدید، دوز دارو را کاهش دهید

در بیماران با سابقه اختلات روانی،احتمال تغییرات رفتاری وجود دارد در صورت بروز این علائم دارو ها بتدریج قطع نمایید.

آموزش به بیمار

مصرف این دارو باعث خواب آلودگی،سرگیجه یا اختلال بینایی می شود،به همین دلیل به بیمارتوصیه نمایید تا مشخص  نشدن اثر دارو ازرانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نماید

به بیمار توضیح دهید مصرف این دارو باعث تغییر رنگ ادرار به صورتی یا قهوه ای می شود

به بیمار بیاموزید در صورت بروز علائمی  چون راش پوستی ،گلودرد، تب ، خونریزی یا خون مردگی غیرعادی، تورم غدد لنفاوی یا بارداری به پزشک اطلاع دهد

مصرف این قرص در دوران  شیردهی  توصیه نمی شود.

فلبامات  (Felbamate)                                                       

این دارو به عنوان خط اول درمان صرع کاربردی ندارد و تنها در بیمارانی که به درمان های جایگزین پاسخی مناسب نداد ه اند و صرع شدید دارند با پذیرش خطر آنمی آپلاستیک و یا نارسایی کبدی این دارو استفاده می شود.

موارد مصرف

در بزرگسالان مبتلا به صرع به رژیم درمانی تشنج پارشیال( با یا بدون انتشار) استفاده می شود.

به رژیم درمانی صرع های پارشیال ومنتشر کودکان اضافه می شود.

موارد منع مصرف

در افرادی که حساسیت مفرط به این دارو دارند.

عوارض جانبی

خواب آلودگی ، سردرد، سر گیجه،بی خوابی ، عصبانیت،خستگی،بی اشتهایی،سو هاضمه،یبوست،پورپورا،عفونت مجاری تنفسی فوقانی  تاکی کاردی،درد قفسه سینه،تپش قلب،اختلال در راه رفتن ،اتاکسی،رفتار تهاجمی، اضطراب ،افسردگی،احساسات ناپایدار،اقدام به خودکشی،توهم ،میگرن،خواب رفتگی اندام،کند ذهنی، راش پوستی،خارش، اختلالات قائدگی، اختلال چشایی ،درد شکم افزایش آنزیم های کبدی، دو بینی و اختلال در بینایی،فارنژیت،اسهال، سکسکه، التهاب مری، عفونت مجاری ادراری،علائم شبه آنفلوانزا.

تداخلات دارویی

فلبامات با دارو هایی مثل فنی توئین،والپرات،کاربامازپین تداخل دارد.

گاباپنتین (Gabapentin)

یکی از داروهای پر مصرف در بیماری صرع می باشد و خط اول درمان صرع جزئی است .همچنین در درمان درد های مزمن ناشی از آسیب عصبی نیز تجویز می شود. علاوه بر اینها برای جلوگیری از  حملات میگرن نیز تجویز می شود.

این دارو به صورت  کپسول با دوز های :۱۰۰ -۳۰۰-۴۰۰ میلی گرم ، و به صورت قرص با دوز های ۶۰۰-۸۰۰ میلی گرم موجود می باشد.

موارد مصرف

در صرع پارشیل همراه یا بدون همراهی با صرع ژنرالیزه،نورالژی بعد از هرپس، دوزاژ در نارسایی کلیه

موارد منع مصرف

حساسیت مفرط نسبت به این دارو، و در افراد نارسایی کلیه، زنان باردارو افراد مسن با احتیاط  مصرف شود.

عوارض جانبی

ضعف ، بی خوابی،عصبی شدن،سرگیجه،افسردگی،فراموشی،عدم تطابق،تغییرات خلق،دو بینی،فارنژیت،سرفه،ناتوانی جنسی،تهوع ، استفراغ،یبوست ، افزایش اشتها،لکوپنی،خارش،مشکلات دندانی،درد پشت.

تداخلات دارویی

آنتی اکسید ها جذب این دارو را کاهش میدهند لذا فاصله ی دوروزه بین آن ها لازم می باشد.

همچنین مصرف گابا پنتین در دوز های بالا،باعث کاهش سطح سرمی فنی توئین می شود.

آموزش به بیمار

بعد از فراموش کردن دوز بلافاصله مصرف شود و از دو برابر کردن دوز خودداری کنید.

به علت احتمال خواب آلودگی، سرگیجه، و ضعف  بهتر است هنگام خواب مصرف شود

تا مشخص نشدن عوارض دارو از رانندگی و سایر امورات نیازمند هوشیاری پرهیز شود.