درمان کمردرد
برای درمان کمردرد نیاز است تا علت آن ریشه یابی شود. با دانستن و تشخیص علت کمردرد می توان بهترین راهکار را برای درمان این عارضه انتخاب نمود. در ادامه ی مطلب به درمان انواع کمردرد (کمردرد حاد و کمردرد مزمن) می پردازیم.
کمردرد حاد
احساس درد کمتر از ۳ ماه، در ۸۵% بزرگسالان مبتلا (مشروط به آن که درد به اندام تحتانی انتشار نیافته باشد.) به طور کامل بهبود می یابد. در اکثر این موارد علائم صرفا مکانیکی است.
یعنی شامل دردی است که با حرکت بدتر و با استراحت بهتر خواهد شد. در بررسی اولیه باید بیماری های مهم تر ستون مهره ها (شامل: عفونت، کانسر و تروما) که نیازمند مداخله اورژانس هستند، مورد توجه قرار گیرند.
وقتی ریسک فاکتور خاصی نداریم، لزومی به بررسی آزمایشگاهی هم نیست. درد کمتر از یک ماه به ندرت نیاز به تصویر برداری ساده یا سی تی اسکن دارد. (مگر زمانی که متخصص مغز و اعصاب، به شکستگی مشکوک باشد.)
درمان کمردرد حاد
طبق بررسی های بالینی در موارد معمول، حداکثر ۲ روز استراحت در بستر توصیه می شود. تراکشن در کمردرد حاد سودمند نیست. استراحت طولانی در موارد دردهای سیاتیکی یا کمردرد حاد با صدمه، ریشه عصبی ممکن است خیلی مفید نباشد.
- از سوی دیگر راه اندازی زود هنگام به حفظ وضعیت قلبی-عروقی، بهبود تغذیه دیسک و مفصل، بهبود قدرت عضله و استخوان و افزایش سطح خونی اندورفین کمک می کند.
باید توجه داشت که شروع زودهنگام فعالیت شدید، اثر منفی دارد ولی فعالیت فیزیکی معمول با پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین، سودمند تر به نظر می رسد.
- نقش طب سوزنی، TENS، ماساژ، سونوگرافی، دیاترمی و تحریک الکتریکی یا مغناطیسی در درمان کمردرد حاد اثبات نشده است.
- استفاده کوتاه مدت از گردنبند و کمربند طبی با کاهش خودبخودی و رفلکسی گردن و کمر، که خود عامل تحریک درد هستند؛ اثر حد واسطی در درمان دارد.
- استامینوفن و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی NSAIDs برای کمردرد حاد مفید است.
- شل کننده های عضلانی (سیکلوبنزتراپین ۱۰ میلی گرم هر شب و سپس افزایش آن تا ۱۰ میلی گرم هر ۸ ساعت) برای یک دوره کوتاه۷-۴ روزه به خصوص در شب ها مفید است، ولی خواب آلودگی ناشی از مصرف آن، استفاده ی روزانه ی این دارو را محدود می نماید.
- ضد ردهای مخدر اپیوئیدی اثری بیش از استامینوفن با NSAID (در شروع درمان ALBP و حتی در سرعت برگشت به فعالیت شغلی) ندارند.
- همچنین سودمندی کورتون خوراکی با TCA در ALBP اثبات نشده است.
دکتر ناصر مهربان متخصص مغز و اعصاب، عضلات و ستون فقرات با استفاده از روش های تشخیصی و درمانی مجهز به بررسی بیماری ها می پردازد و از بروز عوارض زیاد جلوگیری می کند.
جهت مشاوره با متخصص مغز و اعصاب خوب در تهران می توانید با شماره ۰۲۱۲۲۵۷۸۵۷۵ تماس بگیرید.
آدرس اینستاگرام دکتر ناصر مهربان
- گاهی در رادیکولوپاتی همراه با کمردرد، تزریق اپیدورال کورتون (مشروط به این که درد بیشتر از یک ماه نباشد) می تواند برای مدت کوتاهی مفید واقع شود.
توجه داشته باشید که اپیوئید، بی حسی و کورتون اپیدورال، زمانی جز درمان های اولیه محسوب می شوند که کمردرد حاد با علائم رادیکولوپاتی همراه باشد.
وقتی منشاء درد از یک ریشه عصبی خاص باشد، می توان آن را با بلوک تشخیصی ریشه عصبی مورد نظر مشخص کرد. البته حتی وقتی رادیکولوپاتی هم مسئول ایجاد درد نباشد، ممکن است با بلوک عصب، بهبودی بالینی شاهد این باشیم که علت این بهبودی یا اثرات پلاسبو است (وقتی ضایعه مسئول ایجاد درد دیستال عصب محیطی است) یا ممکن است در اثر بی حسی عصب سینووربترال باشد.
- فقط وقتی می توان از بلوک های درمانی ریشه عصبی (به کمک بی حس کننده های موضعی و ترکیبات کورتونی) استفاده کرد که از درمان های محافظه کارانه اثری نبینیم و به خصوص به دنبال بهبود موقتی درد باشیم.
- منطقی است که برای رهایی علامتی از درد، از یک دوره دستکاری (مانیپولاسیون) فقرات کمری یا فیزیوتراپی آن (در موارد ALBP معمولی) استفاده کنیم.
کمر درد مزمن
کمردرد بیش از ۱۲ هفته است و نیمی از هزینه های مربوط به کمردرد را به خود اختصاص داده است. ریسک فاکتورهای آن چاقی، جنس زن، سن بالا، سابقه کمردرد قبلی، محدودیت حرکات ستون مهره، درد انتشاری به اندام تحتانی، استرس روحی و روانی بالا، سطح سلامت پایین، مصرف سیگار، نارضایتی شغلی، درد ژنرالیزه بدن و فعالیت فیزیکی حداقل است.
ارزیابی موارد فوق در پیش بینی این که کدام مورد ALBP احتمالا به سمت CLBP پیشرفت می کند، می تواند سودمند واقع شود. رویکرد اولیه به این بیماران شبیه بیماران ALBP است.
بهترین درمان کمردرد مزمن
جهت گیری درمان این گروه از بیماران متفاوت و بیشتر به سمت علت زمینه ای آن ها است و هدف نهایی برگرداندن عملکرد این بیماران به حداکثر مورد انتظار می باشد.
به کمک تصویر برداری از نخاع و ارزیابی الکترودیاگنوز، خیلی از علل CLBP را تشخیص می دهیم. روش تصویر برداری انتخابی تقریبا همیشه MRI و سی تی میلوگرافی است.
- توجه داشته باشید فقط زمانی که احتمال می دهیم انجام تصویر برداری در نحوه درمان بیمار تاثیرگذار است، باید آن را انجام داد.
وقتی تاریخچه، معاینه، تصاویر و نوار عصب و عضله در یک راستا هستند، تشخیص صدمه ریشه عصبی با اطمینان بالا مطرح می شود. انطباق بین سی تی اسکن و نوار عضله برای پیدا کردن محل صدمه ریشه عصبی بین ۷۳-۶۵% است.
- با توجه به اینکه تا یک سوم بزرگسالان بدون علامت، در CT یا MRI ممکن است پروتروژن دیسک داشته باشند، بنابراین مداخله جراحی صرفا براساس یافته های تصویری، احتمال شکست نهایی را زیاد می نماید.
سایر مقالات ارائه شده:
