عوامل محرک تشنج

تشنج ها اغلب غیرقابل پیش بینی هستند، اما برخی افراد محرک هایی دارند که می تواند آنها را تحریک کند، مانند خستگی، استرس و کمبود داروها. آگاهی از محرک های بالقوه ممکن است به جلوگیری از تشنج کمک کند. تشنج به تحریکات الکتریکی غیرطبیعی در مغز اشاره دارد که می تواند باعث تغییرات ناگهانی و موقت در حرکت، رفتار، احساس یا حالت های هوشیاری شود. علائم تشنج متفاوت اند و بسته به نواحی و میزان درگیری ناحیه مربوطه در مغز، متفاوت ظاهر می شوند. انجمن بین المللی صرع تشنج ها را بر اساس نوع شروع یا محل شروع آنها در مغز طبقه بندی می کند.

عواملی که سبب تشنج می شوند

تشنج علل احتمالی زیادی دارد، از جمله ژنتیک، آسیب مغزی، یا شرایط زمینه ای. محرک های تشنج عامل تشنج نیستند اما ممکن است در افراد مستعد باعث تحریک آن شوند. آشنایی با محرک های بالقوه و پرهیز از آنها ممکن است به جلوگیری از بروز تشنج کمک کند. در این مبحث به برخی از محرک‌های رایج تشنج، تفاوت بین علل و محرک‌ها و چگونگی شناسایی محرک‌های بالقوه می‌پردازیم.

برخی از افراد مبتلا به صرع یا کسانی که تشنج های مکرر دارند ممکن است متوجه شوند که این تشنج در الگوها یا در موقعیت های خاص رخ می دهد. این عوامل، یا محرک های تشنج، ممکن است تشنج را بیشتر کنند. با این حال، برخی از افراد مبتلا به صرع ممکن است هیچ محرکی نداشته باشند. برخی از محرک های احتمالی تشنج می تواند شامل موارد زیر باشد :

• استرس
• خستگی
• رد کردن وعده های دارویی
• چراغ چشمک زن
• الکل
• عوامل و کمبودهای تغذیه ای
• بیماری و عفونت
• قاعدگی
• تغییرات آب و هوا
• استفاده از داروهای غیر مجاز

︎عدم مصرف منظم داروهای ضد صرع

مصرف منظم داروهای ضد صرع سطح ثابت دارو را در بدن فرد تضمین می کند.
از دست دادن یک دوز ممکن است خطر بروز تشنج را در فرد افزایش دهد و باعث شود تشنج شدیدتر شود یا بیشتر اتفاق بیفتد. عدم مصرف آنها طبق دستور ممکن است منجر به وضعیت تشنج پایدار شود، یک تشنج طولانی مدت که کارشناسان آن را یک اورژانس پزشکی می دانند.

کمبود خواب و خستگی

تشنج و خواب یک رابطه دو طرفه دارند، که در آن تشنج ممکن است باعث کمبود خواب شود و کمبود خواب ممکن است باعث تشنج شود. برخی شواهد نشان داده اند که افراد مبتلا به صرع کیفیت خواب پایینی داشتند و در طول روز خواب‌آلود بودند. همچنین نشان داد که کیفیت پایین خواب می تواند منجر به تشنج شود.

استرس

استرس یک محرک شایع برای تشنج است. با این حال، رابطه دقیق بین این دو ناشناخته است. هر کس استرس را متفاوت تجربه می کند و استرس به اشکال مختلف ظاهر می شود. یک فرد ممکن است به دلیل رویدادهای مهم زندگی یا انباشته شدن دردسرهای روزانه استرس را تجربه کند. استرس می تواند عوارض فیزیکی بر بدن داشته باشد و ممکن است باعث کمبود خواب، تغییر در عادات غذایی، و سوء مصرف الکل یا مواد شود – که همه اینها می تواند باعث تشنج شود.

الکل

مصرف الکل در مقادیر کم بعید است که باعث تشنج شود. با این حال، نوشیدن مقدار زیاد الکل در یک دوره کوتاه ممکن است باعث تشنج شود، حتی برای افرادی که صرع ندارند. تشنج های مرتبط با الکل زمانی که اثرات الکل بر بدن از بین می رود، شایع تر است. آنها می توانند ۶-۷۲ ساعت پس از نوشیدن ایجاد شوند. مصرف الکل همچنین می تواند خواب را مختل کند یا بر داروها تأثیر بگذارد و خطر تشنج را افزایش دهد.

چراغ های چشمک زن

در افراد مبتلا به صرع حساس به نور، چراغ های چشمک زن یا الگوهای متضاد می تواند باعث تشنج شود. این نوع صرع نادر است و تنها حدود ۳ درصد از افراد مبتلا به صرع تشنج های حساس به نور را تجربه می کنند. شواهد همچنین حاکی از آن است که این نوع در بین زنان و افراد جوان بیشتر شایع است.

تغذیه و کمبودها

اگر فرد مبتلا به دیابت دچار افت قند شدید شود که ممکن است در اثر حذف وعده های غذایی رخ دهد، سطح بسیار پایین قند خون او می تواند باعث تشنج شود. گاهی اوقات، کمبود ویتامین و مواد معدنی نیز ممکن است باعث تشنج شود. کمبود ویتامین B6 ممکن است باعث تشنج در نوزادان شود، اما در بزرگسالان کمتر شایع است. سطوح تغییر یافته مواد معدنی مانند کلسیم، سدیم، پتاسیم و منیزیم می تواند بر فعالیت الکتریکی سلول های مغز تأثیر بگذارد و منجر به تشنج شود.

بیماری و عفونت

بیماری همچنین می تواند باعث تشنج در برخی افراد شود. این ممکن است به دلیل استرس فیزیکی که بیماری بر بدن وارد می کند، کمبود خواب، عادات غذایی نامناسب، برخی داروها یا کم آبی بدن باشد. عفونت ویروسی سیستم عصبی مرکزی معمولاً باعث تشنج می شود. گاهی اوقات، بیماری های رایج مانند عفونت سینوسی یا سرماخوردگی می توانند باعث تشنج شوند.

قاعدگی

برخی از افراد ممکن است صرع قاعدگی(کاتامینال) را تجربه کنند، که به تشنج هایی اشاره دارد که در زمان های خاصی از چرخه قاعدگی بدتر یا بیشتر می شوند. این بسیار نادر است و شواهد نشان می دهد که این به دلیل تغییرات در سطح هورمون های پروژسترون و استروژن رخ می دهد.

آب و هوا

فشار اتمسفر پایین و شرایط رطوبت بالا می تواند باعث تشنج شود. با این حال، تحقیق در مورد تأثیر آب و هوا بر خطر تشنج قطعی نیست. یک مطالعه در لیسبون پرتغال نشان می دهد که تشنج های بیشتری در زمستان اتفاق می افتد. با این حال، یک نظرسنجی توسط انجمن صرع نشان داد که هوای بسیار گرم ممکن است باعث ایجاد اپیزودهای تشنج در صرع به خوبی کنترل شده شود و ممکن است باعث شود که تشنج های کنترل نشده شدیدتر و شدیدتر شوند. این نشان می دهد که دمای زیاد ممکن است باعث تغییراتی در بدن شود که باعث تشنج شود.

برخی داروها

برخی از داروهای بدون نسخه ممکن است به طور بالقوه باعث تشنج شوند. بعضی از داروهای ضد افسردگی، محرک ها، ترامادول و ایزونیازید داروهایی هستند که معمولاً در برخی افراد باعث تشنج می شوند.