لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که میتواند بر توانایی
یک فرد در تلفظ کلمات و جملات تأثیر بگذارد. این مشکل
ممکن است خفیف و تا حدی شدید باشد، اما خوشبختانه
راههایی برای درمان و کمک به افراد مبتلا به این مشکل
وجود دارد. در این مقاله به بررسی علل،نشانهها،
روشهای تشخیص و بهترین روشهای درمان
لکنت زبان پرداخته خواهد شد
همه چیز درباره لکنت زبان
لکنت زبان یا Stuttering این مشکلات در حدود ۲-۱ درصد جمعیت سنین مدرسه دیده می شوند و غالبا این حالت در اواخر کودکی و نوجوانی تا بزرگسالی از بین می رود و تنها ۱ در ۳۰۰ نفر از لکنت زبان دائم رنج می برند. درجات خفیف تر منجر به مکث در تکلم برای جمع آوری افکار شده و این اختلال در شرایط اجتماعی خاص تظاهر می یابد. تئوری هایی که وجود دارند توجیه کننده واقعی علت آن ها نبوده است. کندی در غلبه تکامل دست و چشم، استفاده از دو دست و اجبار به تغییر از چپ دستی به راست دستی توضیحات رایجی در این زمینه هستند.
انواع لکنت زبان
اسپاسم ممکن است تونیک باشد و منجر به بلوک کامل صحبت فرد شود یا ممکن است کلونیک باشد یعنی توالی سریعی از اسپاسم ها که اداکردن حروف صامت، معمولا اولین حرف یا اولین سیلاب یک کلمه با اشکال روبرو می شود، بعضی صداها به ویژه P و b نسبت به بقیه اشکال بیشتری دارند. وقتی کلمه به صورت واحد گفته شود، معمولا مشکل آشکار نمی شود، اختلال روان بودن کلام معمولا در شروع یک جمله یا یک ایده بدتر می شود. شدت لکنت با هیجانات و استرس افزایش یافته همچنین وقتی در مقابل دیگران صحبت می کند بدتر است و هنگامی که آرام باشد و یا به طور دسته جمعی آواز می خواند کاهش می یابد. زمانی که شدید است اسپاسم به سایر گروههای عضلانی، عمدتأ صورت و گردن حتی بازوها گسترش می یابد.
علل لکنت زبان
- فرهنگی و ژنتیک: برخی از موارد به علت ژنتیکی یا تاثیرات فرهنگی بر خانواده و محیط زندگی ایجاد میشوند.
- مشکلات عصبی: برخی اختلالات عصبی نیز میتوانند باعث لکنت شوند.
- تاخیر در توسعه زبانی: کودکانی که در توسعه زبانی تاخیر داشتهاند، ممکن است به این مشکل دچار شوند.
- ترس و اضطراب: استرس، اضطراب و ترس از صحبت کردن میتواند این اختلال را شدتبخش کند.
نشانهها و علائم لکنت زبان
- تکرار کلمات یا صداها: فرد مبتلا به این اختلال ممکن است در حین صحبت کلمات یا صداها را تکرار کند.
- قطع و وقفه در سخنرانی: سخنرانی فرد ممکن است قطع شده و با وقفههایی همراه باشد.
- تلاش برای جلوگیری از صحبت کردن: افراد مبتلا به لکنت ممکن است تلاش کنند تا از صحبت کردن خودداری کنند تا ازبروز مشکل خود اجتناب کنند.
روشهای تشخیص
- مشاهده توسط متخصصین: متخصصین مغزواعصاب در تشخیص لکنت زبان مهارت دارند و میتوانند با مشاهده و بررسی سخنرانی فرد به تشخیص مشکل پرداخته و راهنمایی کنند.
- تستهای زبانی: تستهای مخصوصی نظیر نوار عصب و عضله وجود دارند که با کمک آنها میتوان وجود این اختلال را تشخیص داد.
روشهای درمانی لکنت زبان
- تمرینات گفتاری: تمرینات مختلفی وجود دارند که با کمک متخصصین گفتار میتوانید انجام دهید تا تلفظ و سخنرانی خود را بهبود بخشید.
- مشاوره روانشناختی: اگر این اختلال به علت ترس و اضطراب است، مشاوره روانشناختی میتواند به شما کمک کند.
- داروها: برخی داروها میتوانند در کاهش شدت این بیماری کمک کنند.
آیا لکنت زبان بعد از درمان دوباره باز می گردد؟
از بین رفتن لکنت زبان خفیف با بلوغ اشتباها به درمان آنها هیپونوزه ریلاکسیشن پروگرسیو، صحبت کردن به صورت ریتمیک) نسبت داده شده است. با توجه به اینکه این اختلال ممکن است در زمان فشارهای عاطفی دوباره ظاهر شود منشاء آن فعالیت های ذهنی (سایکوژنیک) ذکر شده است. اگر هر گونه اختلال سایکوژنیک در افراد مبتلا دیده شود یک اختلال ثانویه است تا اولیه.
تأثیرات لکنت زبان
لکنت زبان میتواند تأثیرات جدی بر روی زندگی روزمره داشته باشد. این مشکل میتواند باعث مشکلات ارتباطی، کمبود اعتماد به نفس و ایجاد استرس شود. همچنین در صورتی که این اختلال ناشی از استرس باشد، می تواند به رفتارهای ثانویه و علائم زیر منجر شود :
- پلک زدن مکرر چشم، لرزش لب ها، تنش قسمت بالا یا پایین بدن
- مکث طولانی قبل از صحبت کردن
- احساس سرخوردگی و دوری از صحبت به صورت فیس تو فیس با سایر افراد
- تغییر ترتیب یا جایگزینی کلمات در جمله
- مکث ناگهانی یا تردید قبل از شروع گفتگو
- مشکل در شروع یک جمله یا تلفظ صداهای خاص
چرا درمان لکنت زبان ضروری است؟
تعداد زیادی از افراد دچار لکنت به علت این اختلال در روابط اجتماعی آزاد، از صحبت کردن هراس داشته و خجالتی هستند؛ با گذشت زمان و رسیدن به سن نوجوانی و بزرگسالی، عوامل عاطفی برجسته تر می شود. تعداد زیادی از پزشکان هنوز لکنت زبان را یک اختلال سایکوژنیک می دانند. معمولا شواهد کم یا هیچ شواهدی مبنی بر انحرافات شخصیتی قبل از شروع لکنت وجود نداشته و سایکوتراپی اثر بارزی بر روی نقص زمینه ای ندارد.سابقه فامیلی قوی در بسیاری از موارد به خصوص مردان منشاء ژنتیکی آن را نشان میدهد ولی توارث أن الگوی مشخصی ندارد .
لکنت زبان با هیچ ضعف یا آتاکسی مشخص عضلات تکلم همراه نیست. عضلات تکلم تنها هنگامی که صحبت می کنند دچار اسپاسم می شوند و این اسپاسم با سایر فعالیتها القا نمی شود و با این خصوصیت از آپراکسی و اسپاسم شدید در آتتوز قابل افتراق است
سوالات متداول
بله، با تمرینات منظم و کمک متخصصین، بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال میتوانند تلفظ خود را بهبود دهند.
خیر، در هر سنی میتوان به راهکار های درمانی پرداخت و بهبودهای قابل توجهی را تجربه کرد.
بله، این اختلال میتواند باعث کاهش اعتماد به نفس و ایجاد ترس از ارتباطات شود.
در برخی موارد میتوان با تمرینات و افزایش اعتماد به نفس، بهبودهایی در رابطه با این اختلال داشت، اما مشاوره متخصص توصیه میشود.
هزینه درمان لکنت زبان بستگی به نوع و شدت آن دارد، اما معمولاً با توجه به تأثیرات مثبت آن، هزینهها میتوانند به عنوان سرمایهگذاری در بهبود کیفیت زندگی درنظر گرفته شوند.
توصیه نهایی
اگر با لکنت زبان مواجه هستید، نگران نباشید. انجام تمرینات منظم، مشاوره متخصصین و پشتیبانی خانواده میتواند به شما در کسب تلفظ بهتر و افزایش اعتماد به نفس کمک کند.
خیلی خوب من از سن ۷ ساله گی به این درد مبتلا شدم نزد روان شناسان رفتم ولی گفتن با گذشت زمان خوب میشه ولی حالا ۲۱ سالمه هنوز خوب نشده چی کنم تا خوب شوم لطفا کمکم کنید