درمان صرع و تشنج با rTMS چگونه امکان پذیر است؟ آیا می دانید برای درمان صرع و تشنج با آر تی ام اس به چه میزان در بهبود بیماری شما موثر است؟ تحریک غیر مستقیم مغز و درمان بیماری های مغز و اعصاب با rTMS یک روش بدون دارو در درمان صرع و تشنج به شمار می رود. صرع یک بیماری عصبی بسیار شایع است که با تشنج های مکرر غیرقابل تحریک با علل مختلف مشخص می شود. اگرچه داروهای ضد صرع باعث بهبود بالینی در بسیاری از افراد می شود، تقریبا یک سوم افراد مبتلا به صرع مقاوم به دارو هستند که عوارض و مرگ و میر قابل توجهی را به همراه دارد. بنابراین در اینجا اهمیت درمان هایی نظیر آر تی ام اس مشخص خواهد شد. در ادامه مقاله به هر آنچه لازم است در این خصوص بدانید، اشاره خواهیم کرد.
درمان صرع و تشنج با rTMS چگونه است؟
صرع یکی از بیماری‌های عصبی است که باعث تشنج‌های مکرر می‌شود. این تشنج‌ها ناشی از فعالیت غیرطبیعی و بیش‌فعالیت در بخش‌های خاصی از مغز هستند.مغز افراد مبتلا به صرع دارای بخش‌هایی است که به دلیل فعالیت غیرطبیعی الکتریکی، مسئول بروز تشنج هستند. این نواحی به طور مداوم سیگنال‌های اشتباهی تولید می‌کنند که منجر به تشنج می‌شود. rTMS با استفاده از پالس‌های مغناطیسی می‌تواند این فعالیت‌های غیرطبیعی را مهار کرده و تعادل الکتریکی مغز را بازیابی کند.
بیشتر بخوانید: درمان میگرن با rTMS
درمان صرع و تشنج با rTMS چگونه انجام می شود؟
درمان صرع و تشنج با آر تی ام اس عموما با درمان های دارویی برای کنترل علائم همراه است. بسیاری از بیماران و مراجعان در خصوص نحوه انجام درمان صرع با تحریک غیرمستقیم مغز همراه باشد.
این یک درمان غیر تهاجمی و بدون درد است که از جریان های مغناطیسی القایی برای تنظیم عملکرد مغز به منظور کاهش تمایل به تشنج استفاده می کند. تعداد جلسات مورد استفاده در این درمان را لازم است متخصص مغز و اعصاب تعیین کند.
درمان در این روش به این صورت است که ابتدا لازم است که روی صندلی بنشیند. یک دستگاه rTMS از یک یا دو سیم پیچ مسی استفاده می‌کند، که سطحی در محل مورد نظر در مغز قرار می‌گیرند، تا به‌طور غیرتهاجمی یک پالس مغناطیسی مختصر تولید کند. این دستگاه روی سر شما قرار می گیرد. و پالس الکتریکی به مغز شما وارد می شود.
بیشتر بخوانید: درمان پارکینسون با rTMS
چگونه rTMS به کنترل و درمان صرع کمک می‌کند؟
این فرآیند شامل موارد زیر است:
تنظیم فعالیت الکتریکی مغز: پالس‌های مغناطیسی که از طریق rTMS به مغز فرستاده می‌شوند، فعالیت‌های الکتریکی غیرطبیعی را کاهش داده و به تثبیت مغز کمک می‌کنند.
کاهش تحریک‌پذیری نورون‌ها: rTMS می‌تواند به کاهش تحریک‌پذیری نورون‌های مرتبط با تشنج کمک کند و بدین ترتیب جلوی انتشار تشنج را بگیرد.
تقویت اتصالات نورونی سالم: تحریک‌های مکرر می‌توانند به تقویت اتصالات نورونی سالم و کاهش سیگنال‌های اشتباه در مغز کمک کنند.
مزایای درمان صرع و تشنج با آر تی ام اس
استفاده از rTMS برای درمان صرع و تشنج دارای مزایای متعددی است که این روش را به یک گزینه جذاب برای بیماران و پزشکان تبدیل کرده است:
غیرتهاجمی بودن: برخلاف جراحی مغز یا کاشت دستگاه‌های تحریک‌کننده، rTMS یک روش غیرتهاجمی است که نیازی به برش یا ورود به داخل بدن ندارد.
بدون نیاز به دارو: برخی از بیماران مبتلا به صرع به داروهای ضدتشنج پاسخ نمی‌دهند یا با عوارض جانبی جدی مواجه می‌شوند. rTMS می‌تواند برای این افراد یک جایگزین مناسب باشد.
کاهش تعداد و شدت تشنج‌ها: بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که جلسات مکرر rTMS می‌تواند تعداد و شدت تشنج‌ها را به طرز قابل توجهی کاهش دهد.
کمک به بهبود کیفیت زندگی: با کاهش تشنج‌ها، بیماران می‌توانند زندگی روزمره خود را با اعتماد به نفس بیشتری انجام دهند و از محدودیت‌های مرتبط با صرع فاصله بگیرند.
بیشتر بخوانید: درمان ام اس با rTMS
آیا rTMS برای همه بیماران مبتلا به صرع مناسب است؟
گرچه rTMS یک روش امیدبخش برای درمان صرع است، اما ممکن است برای همه بیماران مناسب نباشد. این روش بیشتر برای بیمارانی استفاده می‌شود که به درمان‌های دارویی پاسخ نداده‌اند یا نمی‌توانند به دلایل مختلف از دارو استفاده کنند. همچنین، میزان اثربخشی rTMS ممکن است بسته به نوع و شدت صرع متفاوت باشد.
پزشکان قبل از شروع درمان با rTMS باید بررسی‌های دقیقی انجام دهند تا مطمئن شوند که این روش برای بیمار مناسب است. برای اطمینان از اثربخشی و ایمنی درمان، معمولاً برنامه درمانی تحت نظارت دقیق پزشکان و تیم پزشکی قرار می‌گیرد.
بیشتر بخوانید: درمان آلزایمر با rTMS
نحوه انجام درمان صرع و تشنج با ار تی ام اس
درمان صرع و تشنج با تحریک مغناطیسی مکرر مغز (rTMS) یک روش غیرتهاجمی است که با استفاده از میدان‌های مغناطیسی به تنظیم فعالیت‌های غیرطبیعی نورون‌های مغزی می‌پردازد. این روش به ویژه برای بیمارانی که به داروهای ضدتشنج پاسخ نمی‌دهند یا نمی‌خواهند عوارض جانبی داروها را تحمل کنند، بسیار مفید است. در ادامه، جزئیات نحوه انجام این روش به صورت مرحله‌به‌مرحله بیان خواهیم کرد:
ارزیابی اولیه بیمار
پیش از شروع درمان با rTMS، پزشک متخصص مغز و اعصاب یک بررسی کامل انجام می‌دهد تا اطمینان حاصل کند که بیمار کاندید مناسبی برای این روش است. این ارزیابی شامل موارد زیر می‌شود:
تاریخچه پزشکی: پزشک جزئیات بیماری صرع و سابقه تشنج‌های بیمار را بررسی می‌کند.
تصویربرداری مغزی: ممکن است از روش‌هایی مانند MRI یا EEG برای شناسایی نواحی مغزی که مسئول تشنج‌ها هستند، استفاده شود.
ارزیابی پاسخ به درمان‌های قبلی: بیمارانی که به داروهای ضدتشنج پاسخ نداده‌اند، معمولاً گزینه مناسبی برای rTMS هستند.
تعیین ناحیه تحریک
یکی از مهم‌ترین مراحل درمان با rTMS، تعیین دقیق ناحیه‌ای از مغز است که باید تحت تحریک قرار گیرد. این ناحیه معمولاً بخش‌هایی از مغز است که به دلیل فعالیت‌های غیرطبیعی، مسئول بروز تشنج‌ها هستند. برای تعیین این ناحیه، پزشکان ممکن است از:
نتایج EEG: برای تشخیص نواحی با فعالیت الکتریکی غیرطبیعی.
اسکن‌های مغزی مانند MRI: برای داشتن تصویری دقیق از ساختار مغز و شناسایی مناطق بحرانی.
آماده‌سازی بیمار
قبل از شروع جلسه، بیمار روی یک صندلی مخصوص نشسته یا دراز می‌کشد. سپس پزشک یا تکنسین یک سیم‌پیچ مغناطیسی را که به یک دستگاه متصل است، روی سر بیمار قرار می‌دهد. این سیم‌پیچ پالس‌های مغناطیسی را به ناحیه مورد نظر مغز ارسال می‌کند.
بیمار نیازی به بی‌هوشی یا داروی مسکن ندارد، زیرا rTMS یک روش غیرتهاجمی است و عموماً هیچ دردی ایجاد نمی‌کند.
شروع تحریک مغناطیسی
پس از قرار دادن سیم‌پیچ مغناطیسی روی ناحیه هدف، درمان آغاز می‌شود. در این مرحله:
پالس‌های مغناطیسی مکرر از طریق سیم‌پیچ به مغز فرستاده می‌شود.
هر پالس مغناطیسی باعث ایجاد یک جریان الکتریکی کوچک در نورون‌های ناحیه هدف می‌شود که به تنظیم فعالیت این نورون‌ها کمک می‌کند.
مدت هر جلسه درمانی بین ۲۰ تا ۴۰ دقیقه است. در این مدت، بیمار ممکن است احساس خفیفی از تپش یا لرزش در ناحیه‌ای از سر خود داشته باشد، اما این حس عموماً ناراحت‌کننده نیست.
تکرار جلسات درمانی
درمان با rTMS به صورت مکرر انجام می‌شود و معمولاً به چندین جلسه درمانی در طول هفته نیاز است. بسته به شرایط بیمار و نوع صرع، تعداد جلسات ممکن است متفاوت باشد. به طور معمول، بیمار به ۵ تا ۲۰ جلسه درمانی در طول یک دوره درمانی نیاز دارد. هرچه تعداد جلسات بیشتر باشد، تأثیر درمانی بهتری مشاهده می‌شود.
پیگیری و ارزیابی نتایج
پس از اتمام دوره درمانی، پزشک متخصص نتایج درمان را ارزیابی می‌کند. این ارزیابی‌ها شامل موارد زیر است:
بررسی تعداد و شدت تشنج‌ها: پزشک بررسی می‌کند که آیا تعداد تشنج‌ها کاهش یافته و شدت آنها کمتر شده است یا خیر.
عوارض جانبی: rTMS به طور کلی روشی ایمن است، اما ممکن است در برخی بیماران عوارض جانبی خفیفی مانند سردرد یا احساس ناراحتی در ناحیه تحریک‌شده مشاهده شود.
پاسخ به درمان: در صورتی که درمان به خوبی پاسخ دهد، پزشک ممکن است دوره‌های درمانی اضافی را پیشنهاد کند.
بیشتر بخوانید: درمان افسردگی با rTMS
مراقبت‌های بعد از درمان صرع و تشنج با rTMS
پس از درمان صرع و تشنج با تحریک مغناطیسی مکرر ترانس‌کرانیال (rTMS)، مراقبت‌های خاصی نیاز است تا بیمار بهترین نتایج ممکن را از درمان بگیرد و عوارض جانبی احتمالی به حداقل برسد. در ادامه به مهم‌ترین مراقبت‌ها و توصیه‌ها پس از درمان با rTMS اشاره می‌شود:
- استراحت کافی
- مدیریت سردردهای احتمالی
- جلوگیری از تحریک ناحیه تحریک‌شده
- پیگیری جلسات درمانی
- پایش وضعیت تشنج‌ها
- مراقبت از سلامت روانی
- پیگیری جلسات کنترل با پزشک
- حفظ سبک زندگی سالم
- مصرف مایعات کافی
- گزارش عوارض جانبی
- بازگشت به فعالیت‌های روزانه
جلسات درمان صرع و تشنج rTMS چگونه انجام می‌شود؟
درمان با rTMS به صورت جلسات مکرر و طی چند هفته انجام می‌شود. هر جلسه ممکن است بین ۲۰ تا ۴۰ دقیقه طول بکشد و بیمار در طول این جلسات روی صندلی نشسته و یک سیم‌پیچ مغناطیسی روی سر او قرار داده می‌شود. این سیم‌پیچ پالس‌های مغناطیسی را به ناحیه مورد نظر مغز ارسال می‌کند.بسته به نیاز بیمار و پاسخ به درمان، ممکن است تعداد جلسات متفاوت باشد. برخی بیماران نیاز به چندین جلسه در هفته دارند، در حالی که برای دیگران، تعداد کمتری از جلسات ممکن است کافی باشد.
بیشتر بخوانید: درمان اعتیاد با دستگاه rTMS
سوالات متداول درمان صرع و تشنج rTMS
نتیجه‌گیری
درمان صرع و تشنج با استفاده از rTMS به عنوان یک روش غیرتهاجمی و نوین، می‌تواند برای بسیاری از بیماران که به داروهای ضدتشنج پاسخ نمی‌دهند یا با عوارض جانبی داروها مواجه هستند، یک گزینه جذاب و موثر باشد. این روش با تنظیم فعالیت‌های الکتریکی مغز و کاهش تحریک‌پذیری نورون‌ها، می‌تواند به کاهش تعداد و شدت تشنج‌ها کمک کند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد. پیشرفت‌های فناوری در rTMS و مطالعات مداوم در این زمینه نویدبخش آینده‌ای روشن برای کنترل و درمان بیماری‌های عصبی مانند صرع هستند.